بعضی اوقات ما انسان ها متوجه معنا و مفهوم احادیثی که مطالعه میکنیم نمی شویم تا اینکه در گذر زمان برایمان آشکار میشود.

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: تفكرُ ساعةٍ افضل من عبادة سبعین سنةٍ"، ساعتی اندیشیدن برتر از هفتاد سال عبادت کردن است.

 همانطور که جناب حر با تفکر نابشان، خود را نجات دادند. تفکر و تامل جناب حر در روز عاشورا چنان به اوج میرسد که زمانی که نزد عمر سعد می‌رود و می گوید:« آیا قصد جنگ داری؟» و چون از آن ملعون شنید که جنگی را می خواهد شروع کند که کمترین آن جدا شدن سرها از بدن ها باشد، راه خود را از آنان جدا کرده و به فکر فرو رفت که چکار کند. 

زمانیکه بعضی از افراد متوجه دو دلی او شدند و از او علت کارش را پرسیدند

فقالَ الحرُّ: إنّي - وَاللهِ - أُخيّرُ نفسي بينَ الجنّةِ والنّارِ، ولا أختارُ على الجنَّة شيئاً، وَلَو قُطِّعتُ وحُرِّقت. والله خود را بین بهشت و جهنم مخیر می دانم ولی من چیزی را بر بهشت ترجیح نمی دهم اگر چه بدنم پاره پاره شود و سوزانده شوم.

 سپس بر اسب خود نهیب زد و به سوی سالار شهیدان حرکت کرد.

از شیخ مرتضی انصاری رحمة الله علیه پرسیدند: چگونه می‌شود یک ساعت فکر کردن بهتر از هفتاد سال عبادت باشد؟ فرمود: فکری مانند فکر حربن‌یزید ریاحی در شب عاشورا.

خوشا به حال حر که با تفکر و تامل، سعادت دنیا و آخرت را برای خود خرید. خدا کند که ما نیز اهل تفکر و تامل باشیم تا در این دوره ی سخت آخر الزمان به بیراهه نرویم و خوب و بد را با هم مخلوط نکنیم.