سخاوت علمي او زيبايي ديگري داشت. اگر به نكته اي دست مي يافت و لطيفه اي از كلام معصـومين بـه ذهـنش مي رسيد لحظه اي در انتقال آن به ديگران درنگ نمي كرد. يافته هاي علمي او به نام بسياري سند خورد و بـراي بسياري اعتبار آفريد ولي او به اين ها بي اعتنا بود و به انتقال معارف اهل بيت ولو به اين شكل، راضي.
چنان بي تكلف بود كه در كنارش هيچ بار و فشاري را به خود نمي ديدي. به راحتي، نـه، بـا خوشـحالي، انتقـاد را مي شنيد. گاه چنان سريع مي پذيرفت و حرف يا رفتار خود را تغييرمي داد كه حيـرت _آورد بـود. بحـث بـا او پـر فايده بود؛ خوب مي شنيد، دقيق نقد مي كرد، با ديد جامع و با توجه تام به مباني ديني و با فكري خلاق، طرح ها و حرف هاي تازه و بديع، عرضه مي كرد و با اين همه آماده پذيرش انتقاد نيز بود.